در طي سالهاي اخير توجه بسياري از محققين به سمت اصلاح ترکيب شيميايي هيدروکسيآپاتيت به منظور برطرف کردن نقاط ضعف آن معطوف شده است. سرعت انحلال هيدروکسيآپاتيت به ویژه وقتي به صورت پوشش بر سطح ايمپلنت به کار ميرود باعث عدم پايداري پوشش در زمانهاي طولاني ميگردد. اين مسئله باعث ميشود که تثبيت ايمپلنت در برخي موارد به خوبي صورت نگرفته و به دليل ايجاد لقي در نتیجه تشکیل لایه فیبروز ، جراحي ثانويه را اجتناب ناپذير نمايد. از ديگر موارد ضعف هيدروکسيآپاتيت تشکيل بتاتريکلسيم فسفات در دماي حدود 1100-1200 0Cدر فرايندهاي پوشش دهی نظير پاشش پلاسمايي پودر بر سطح ايمپلنت و مقاومت کم در برابر محیطهای اسيدي است. جایگزینی يون فلوئور به جای گروه هيدروکسيل منجر به شکلگيري ترکيب جديدي به نام فلوئورهيدروکسيآپاتيت ميشود که این نقاط ضعف را برطرف می کند. فرمول کلي ارائه شده اين ترکيب به صورت [FHA: (Ca10 (PO4)6 OH2-x Fx)] ميباشد که x درصد تئوريک جايگزيني يونهاي فلوئور به جاي گروههاي هيدروکسيل در ساختار هيدروکسيآپاتيت را بيان ميکند. همچنين يون فلوئور در واکنشهاي رسوبگذاري باعث افزايش نيروي محرکه واکنش ميشود و در محلولهاي حاوي کلسيم و فسفات حضور فلوئور به عنوان کاتاليزور عمل کرده و نرخ هيدروليز و شکلگيري فازهاي مياني را جهت حصول محصول نهايي سرعت ميبخشد. مزاياي اين ترکيب نسبت به هيدروکسي آپاتيت خالص در محيط بيولوژيک عبارتند از: تشکيل سریعتر آپاتيت (فرايند معدني شدن زيستي ) ، جذب بهتر پروتئین و سلولهای استخوان ساز بر روی سطح، نرخ انحلال کمتر، پايداري شيميايي بيشتر، بهبود خواص مکانيکي، مقاومت بالاتر به محيط اسيدي، بهبود اتصال سلولي و نرخ تکثير سلولي . نتایج پودر فلوئور هیدروکسی آپاتیت تولید شده در شرکت نیکسرام رازی به روش شیمیایی سل- ژل در ادامه آمده است. تصاویر میکروسکوپی الکترونی عبوری اندازه ذرات پودر مذکور را 70 نانومتر نشان می دهد.
الگوي پراش پرتوايکس (XRD) از پودر فلوئور هیدروکسی آپاتيـت تهيه شده به روش سل- ژل ، کلسينه شده در دماي 600 درجهسانتيگراد، بعد از 24 ساعت پيرسازي.
تصویر میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل FESEM) از پودر فلوئور هیدروکسی آپاتیت.
تصوير ميکروسکوپ الکتروني روبشي از پودر فلوئور هیدروکسی آپاتيت عمليات حرارتي شده در 600 درجه سانتيگراد.
تصوير ميکروسکوپ الکتروني عبوري ( TEM ) از نمونه فلوئورهیدروکسی آپاتيت توليد شده بعد از 24 ساعت پيرسازي و کلسينهکردن در دماي 600 درجه سانتيگراد